Het heeft de hele nacht gesneeuwd ! Nu zijn dat hier mini sneeuwvlokjes maar toch, al bij al viel er een laagje van zo'n 5 cm dik.
Even een indruk maken, allemaal maatje 37 !
Bijna elke ochtend staat er een andere tekening op het welkom-bord.
Ik moet deze ochtend uitchecken uit mijn kamer. De volgende nacht ga ik in een Aurora Cabin slapen. Op deze foto zie je ze op de achtergrond liggen.
En het blijft maar sneeuwen, zalig. Ik ben superblij !
Na de (weer vroege) lunch vertrekken we met de bus naar een rendierboerderij.
We krijgen er een erg interessante uitleg over de rendieren van Marit. Ik vind het wel wat zielig dat ze vasthangen. Maar Miko, de eigenaar van de boerderij, geeft me wat uitleg.
Elk jaar in de herfst worden de rendieren bijeen gedreven. Op dat moment worden de jongen gemerkt in hun oor. Het is dan dat ze ook de dieren checken. Sommigen hebben ergens één of ander probleempje en zullen vrij in de natuur de winter niet overleven. Deze dieren houden ze dan hier om te laten aansterken. Volgende lente laten ze deze weer los.
Overigens moeten ze niet alle dagen werken. Voormiddag en namiddag zijn andere dieren en daarna hebben ze een rustdag.
Marit legt ook uit dat enkel moeders en jongen communiceren.
Bij de andere dieren is een soort klikje te horen wanneer ze stappen. Dat is geen stemgeluid maar een botje in hun poten dat klikt.
Als ze in de natuur iets door de sneeuw horen stappen dan weten ze door het geklik dat het een collega rendier is. Als het niet klikt, oppassen geblazen.
Ondertussen is de sneeuwstorm nog wat feller geworden. We warmen even op bij een vuur. Niet dat het extreem koud is (maar -7 °C) maar de sneeuw op je gezicht maakt het koud.
Na de pauze gaan we ook een ritje in de rendierslede doen.
Ik maak een vriendje !
Dit is het dier dat normaal gezien achter ons moet lopen, maar hij kan zijn beurt precies niet goed afwachten. Ik vind dat ie wel errrugh kort bij is.
Na het sledetochtje worden we in een huisje verwacht.
Wat wonen die mensen hier toch mooi !
Links staat een typische cabin, rechts de voorraadkamer.
Binnen in het huisje brand het vuur. Echt warm is het er niet maar wel gezellig !
Er wordt ons koffie aangeboden. Die krijgen we geserveerd in een typische Sami beker.
Deze worden gemaakt uit een knoop in een berkenboom.
Je wacht tot de knoop groot genoeg is om een kopje uit te maken en dan kan je aan de slag.
Als je goed zorg draagt voor je kopje dan gaat ie wel meer dan 25 jaar mee.
Oh ja, en ik krijg mijn rendierrijbewijs. Dus Santa Claus, als je hulp nodig hebt ...
De sneeuwstorm is nog heviger geworden. Best mooi om te zien.
Terug bij het hotel mag ik naar mijn bedje voor de nacht gaan. Dit is mijn eigen Aurora Cabin.
Ze staan allemaal naar het noorden gericht.
Maar ik denk niet dat er deze avond veel noorderlicht te zien zal zijn.
Dit is een zicht op het meer. Door de sneeuwstorm zijn de bergen aan de overzijde nog nauwelijks zichtbaar. Als je het nog niet zonder sneeuwstorm gezien hebt, zou je op dit moment niet weten aan hoe een uitgestrekt meer je staat.
Na het avondeten nog even gezellig keuvelen in de salonnetjes in de lobby.
Op enkele uitzonderingen na heeft iedereen het hier zo naar zijn zin. Allemaal blije mensen !
Dan begeef ik me naar mijn cabin. Ik had straks mijn trap sneeuwvrij gemaakt maar dat is nu niet meer te zien.
De huisjes van de buren
En hier ga ik dus slapen deze nacht.
Glas boven je bed zodat je prachtig zicht op de hemel hebt. Nu valt er nog wat sneeuw op de ruiten.
Er staat ook champagne voor me klaar. Ik heb geen ijsemmer om die te koelen maar hé we hebben nog altijd buiten. Even bij -6 °C in de sneeuw en klaar voor gebruik !
Zit ik daar van mijn champagne te genieten en zie ik plots een ster. Euh wat? Ja ja, het is gestopt met sneeuwen en de wolken trekken weg. Nu lig ik dus onder een sterrenhemel. Schitterend.
Na middernacht is er boven de heuvels zelfs een heel flauwe schijn noorderlicht.
Sander, dank je om toch te duimen !
Helaas eindigt de reis morgen.
Maar voor nu nog even genieten ...
